Παρακάτω παρουσιάζεται η σελίδα 15 από το βιβλίο "Η Ιερά Μονή Παληανής। Το αρχαιότατο Βυζαντινό Μοναστήρι." Έκδοσις Ι.Μ.Παληανής, 1997. Το βιβλίο είναι εξαιρετικά σπάνιο και πιθανώς να υπάρχει σε κάποιες βιβλιοθήκες μόνο. Η Παρθενία μοναχή (κατά κόσμον Ελένη Νεονάκη) ήταν οσιακή μορφή, σώθηκε από τη σφαγή των Τούρκων και αναστήλωσε το Μοναστήρι. Ίσως θα άξιζε κάποιος να ασχοληθεί, να ερευνήσει και να δημοσιεύσει περισσότερα στοιχεία από το βίο της। Το προαναφερθέν βιβλίο αποτελεί γραπτή ιστορική μαρτυρία από ανεξάρτητη πηγή, που συνδέει την οικογένειά Νεονάκη με την οικογένεια του Δασκαλογιάννη, επαληθεύοντας έτσι τις αντίστοιχες παραδόσεις και πληροφορίες που από γενιά σε γενιά μεταφέρονταν στην οικογένειά μας.
Αναφορικά με την Παρθενία μοναχή (κατά κόσμον Ελένη Νεονάκη), θα ήθελα να σημειώσω ότι με βάση τις δικές μας πληροφορίες το γενεαλογικό της δέντρο έχει ως εξής: Η Ελένη ήταν το δεύτερο από τα επτά παιδιά του Γεωργίου Νεονάκη (Νεονογιώργη), πρωτότοκου υιού του Κωνσταντή Νεονάκη (Νεονοκωσταντή), ο οποίος ήταν αυτός που ήρθε στη Μεσσαρά από τα Σφακιά μετά τη σφαγή। Ο Νεονοκωνσταντής ήταν υιός του Γεωργίου Βλάχου μεγαλύτερου αδελφού του Δασκαλογιάννη. Ο Γεώργιος Βλάχος ήταν ο πρώτος που έφερε το παρανόμι "ο νέος" και τα παιδιά του έγιναν τα Νεονάκια.
